Żywy Różaniec

 

Grupa Żywego Różańca

 

Początki Żywego Różańca sięgają roku 1826. Zapoczątkowała go Paulina Jaricot (1799 – 1862) – francuska służebnica Boża, która pragnęła ożywić modlitwę różańcową.

Najważniejszą rzeczą i najtrudniejszą jest uczynić różaniec modlitwą wszystkich” – napisała wtedy Paulina. Każdy człowiek może znaleźć w ciągu dnia kilka minut, aby odmówić dziesiątek różańca, czyli jedną tajemnicę. Paulina Jaricot zaczęła organizować piętnastoosobowe grupy nazwane później „żywymi różami” (wtedy jeszcze istniały trzy części różańca: radosna, bolesna i chwalebna).

Święty Jan Paweł II ogłosił okres od października 2002 do października 2003 – Rokiem Różańca. Różaniec został wówczas ubogacony o nową tajemnicę światła. Każda z osób tworzących grupę dwudziestu osób zobowiązuje się do odmawiania jednej tajemnicy, czyli wszyscy razem odmawiają codziennie cały różaniec. Wszystkich członków róży dotyczy taka sama zasługa jakby odmówili cały różaniec. Nieodmówienie tajemnicy nie oznacza grzechu, a utratę zasługi.

Żywy Różaniec tworzą osoby, które każdego dnia ofiarowują Matce Bożej jedną dziesiątkę różańca. Modlimy się indywidualnie w wybranym przez siebie miejscu i w dowolnym czasie. Każda osoba ma przydzieloną do rozważenia na dany miesiąc jedną z tajemnic różańca świętego. Tajemnice zmieniają się pierwszego dnia kolejnego miesiąca: np. radosna 1 zmienia się na radosną 2, po tajemnicach radosnych następują tajemnice światła, następnie bolesne i w końcu chwalebne. W ten sposób każde 20 osób tworzy jedną tzw. „Różę” Żywego Różańca. Darem tych osób dla Matki Bożej jest wtedy w sumie cały różaniec ofiarowywany każdego dnia.

Celem Stowarzyszenia Żywego Różańca jest według Założycielki wspieranie modlitwą, ofiarą duchową i materialną działań misyjnych Kościoła.

Kiedy grupa gości papieża Piusa IX zapytała go podczas wspólnego zwiedzania, co jest największym skarbem Watykanu, ten zaskoczył wszystkich, bo zamiast prowadzić ich do cennych arcydzieł, sięgnął do własnej kieszeni, z której wyciągnął różaniec, i powiedział: – To najcenniejszy skarb Watykanu. Dajcie mi armię modlących się na różańcu, a podbiję świat

Żywy Różaniec jest wielkim zapleczem modlitewnym, żyjącym najbardziej rozpowszechnioną w Kościele modlitwą maryjną, jaką jest różaniec, który „należy do najlepszej i najbardziej wypróbowanej tradycji kontemplacji chrześcijańskiej – pisał Ojciec Święty Jan Paweł II w liście o różańcu. – Poprzez różaniec wstępujemy do szkoły Maryi, by Ona uczyła nas kontemplować oblicze Chrystusa, poznajemy tajemnice Jego życia, rozważane Jej sercem, otwieramy się na tajemnicę Trójcy Świętej, aby doświadczać miłości Ojca i radości Ducha Świętego”.

Intencje Papieskie na Rok 2022 – aktualne i na każdy miesiąc

Intencje Papieskie na każdy miesiąc 2022 roku. Pełna treść intencji, które Ojciec Święty powierza Kościołowi.

Czym są intencje papieskie?

Gdy słyszy się podczas nabożeństwa słowa “pomódlmy się w intencjach Ojca Świętego”, wielu osobom wydaje się, że jest to taka zwykła modlitwa za Papieża, np. o błogosławieństwo czy o zdrowie dla niego, ot, taka modlitwa jak za każdą inną osobę, gdy nas poprosi. Prawda jest jednak troszkę inna, mianowicie jest to modlitwa w intencjach, które on wyznacza na dany miesiąc i w których on sam się modli, a nie za niego samego.


Styczeń 2022

O wychowanie do braterstwa
Módlmy się, aby wszystkie osoby, które doświadczają dyskryminacji i prześladowań na tle religijnym, znalazły w społeczeństwach, w których żyją, uznanie własnych praw i godności, która rodzi się z bycia braćmi.


Luty 2022

Za zakonnice i inne kobiety konsekrowane
Módlmy się w intencji zakonnic i innych kobiet konsekrowanych ‐ dziękując im za ich misję i odwagę ‐ aby nadal odkrywały nowe odpowiedzi w obliczu wyzwań naszych czasów.


Marzec 2022

O chrześcijańską odpowiedz na wyzwania bioetyczne
Módlmy się, abyśmy my, chrześcijanie, w obliczu nowych wyzwań bioetycznych wspierali zawsze ochronę życia modlitwą i działaniami społecznymi.


Kwiecień 2022

Za pracowników służby zdrowia
Módlmy się, aby zaangażowanie pracowników służby zdrowia w opiekę nad osobami chorymi i starszymi, szczególnie w krajach najuboższych, było wspierane przez rządy i lokalne wspólnoty.


Maj 2022

O wiarę dla młodych
Módlmy się, aby ludzie młodzi, powołani do pełni życia, odkryli w Maryi wzór słuchania, głębię rozeznawania, odwagę wiary oraz poświęcenie się służbie.


Czerwiec 2022

Za rodziny
Módlmy się w intencji rodzin chrześcijańskich na całym świecie, aby dzięki konkretnym gestom przeżywały bezinteresowność miłości oraz świętość w codziennym życiu.


Lipiec 2022

Za osoby starsze
Módlmy się w intencji osób starszych, które są korzeniami i pamięcią narodu, aby ich doświadczenie i mądrość pomagały najmłodszym patrzeć w przyszłość z nadzieją i odpowiedzialnością.


Sierpień 2022

Za małych i średnich przedsiębiorców
Módlmy się, aby mali i średni przedsiębiorcy, poważnie dotknięci kryzysem gospodarczym i społecznym, znaleźli środki niezbędne do kontynuowania swojej działalności w służbie społeczności, w których żyją.


Wrzesień 2022

O zniesienie kary śmierci
Módlmy się, aby kara śmierci, która godzi w nienaruszalność i godność osoby, została zniesiona w ustawodawstwie wszystkich państw świata.


Październik 2022

O Kościół otwarty na wszystkich
Módlmy się, aby Kościół, wierny Ewangelii i odważny w jej głoszeniu, był miejscem solidarności, braterstwa i otwartości, doświadczając coraz bardziej synodalności.


Listopad 2022

Za dzieci, które cierpią 
Módlmy się, aby dzieci, które cierpią ‐ te, które żyją na ulicy, ofiary wojen, sieroty ‐ miały dostęp do edukacji i mogły na nowo zaznać uczucia ze strony rodziny.


Grudzień 2022

Za organizacje wolontariatu 
Módlmy się, aby organizacje wolontariatu i zajmujące się promocją człowieka znalazły osoby pragnące angażować się na rzecz dobra wspólnego oraz aby szukały wciąż nowych dróg współpracy na poziomie międzynarodowym.


Skąd biorą się intencje papieskie?

Są one owocem refleksji nad aktualnymi wydarzeniami dziejącymi się na świecie oraz efektem rozmów z osobami spotkanymi podczas swoich pasterskich wizyt. Intencje te są odpowiedzią na różne wyzwania i trudności, przed którymi stoją ludzie różnych kontynentów.

Źródła:

 

ŻYWY RÓŻANIEC

Początki Żywego Różańca sięgają roku 1826. Zapoczątkowała go Paulina Jaricot (1799 – 1862) – francuska służebnica Boża, która pragnęła ożywić modlitwę różańcową.

Najważniejszą rzeczą i najtrudniejszą jest uczynić różaniec modlitwą wszystkich” – napisała wtedy Paulina. Każdy człowiek może znaleźć w ciągu dnia kilka minut, aby odmówić dziesiątek różańca, czyli jedną tajemnicę. Paulina Jaricot zaczęła organizować piętnastoosobowe grupy nazwane później „żywymi różami” (wtedy jeszcze istniały trzy części różańca: radosna, bolesna i chwalebna).

Święty Jan Paweł II ogłosił okres od października 2002 do października 2003 – Rokiem Różańca. Różaniec został wówczas ubogacony o nową tajemnicę światła. Każda z osób tworzących grupę dwudziestu osób zobowiązuje się do odmawiania jednej tajemnicy, czyli wszyscy razem odmawiają codziennie cały różaniec. Wszystkich członków róży dotyczy taka sama zasługa jakby odmówili cały różaniec. Nieodmówienie tajemnicy nie oznacza grzechu, a utratę zasługi.

 

Żywy Różaniec tworzą osoby, które każdego dnia ofiarowują Matce Bożej jedną dziesiątkę różańca. Modlimy się indywidualnie w wybranym przez siebie miejscu i w dowolnym czasie. Każda osoba ma przydzieloną do rozważenia na dany miesiąc jedną z tajemnic różańca świętego. Tajemnice zmieniają się pierwszego dnia kolejnego miesiąca: np. radosna 1 zmienia się na radosną 2, po tajemnicach radosnych następują tajemnice światła, następnie bolesne i w końcu chwalebne. W ten sposób każde 20 osób tworzy jedną tzw. „Różę” Żywego Różańca. Darem tych osób dla Matki Bożej jest wtedy w sumie cały różaniec ofiarowywany każdego dnia.

Celem Stowarzyszenia Żywego Różańca jest według Założycielki wspieranie modlitwą, ofiarą duchową i materialną działań misyjnych Kościoła.

Kiedy grupa gości papieża Piusa IX zapytała go podczas wspólnego zwiedzania, co jest największym skarbem Watykanu, ten zaskoczył wszystkich, bo zamiast prowadzić ich do cennych arcydzieł, sięgnął do własnej kieszeni, z której wyciągnął różaniec, i powiedział: – To najcenniejszy skarb Watykanu. Dajcie mi armię modlących się na różańcu, a podbiję świat

Żywy Różaniec jest wielkim zapleczem modlitewnym, żyjącym najbardziej rozpowszechnioną w Kościele modlitwą maryjną, jaką jest różaniec, który „należy do najlepszej i najbardziej wypróbowanej tradycji kontemplacji chrześcijańskiej – pisał Ojciec Święty Jan Paweł II w liście o różańcu. – Poprzez różaniec wstępujemy do szkoły Maryi, by Ona uczyła nas kontemplować oblicze Chrystusa, poznajemy tajemnice Jego życia, rozważane Jej sercem, otwieramy się na tajemnicę Trójcy Świętej, aby doświadczać miłości Ojca i radości Ducha Świętego”.

            „Dwadzieścia węgli: jeden płonie, trzy lub cztery tlą się zaledwie, pozostałe są zimne – ale zbierzcie je razem, a wybuchną ogniem.”

 

 

 

 

                RÓŻANIEC

 

 

 

 

 

                   

 

                   Jak odmawiać różaniec ?

 

Pełna Modlitwa Różańcowa składa się z czterech części – czyli czterech całych fizycznych różańców !
Modlitwa Różańcowa stanowi swego rodzaju streszczenie Ewangelii i składa się z czterech części opisujących
wydarzenia z życia Jezusa i Maryi.
Spytasz jak to zrobić? Oto sposób: uczyń znak Krzyża i odmów Skład Apostolski,(Wierze w Boga Ojca…) następnie
jedno Ojcze nasz, oraz trzy Zdrowaś Maryjo. W dalszej kolejności odmów jedno Chwała Ojcu.
Po tym wstępie przechodzimy do części głównej. Wymieniamy pierwszą tajemnicę i odmawiamy „Ojcze nasz”,
następnie dziesięć „Zdrowaś Maryjo” i jedno „Chwała Ojcu”.
Wymieniamy drugą tajemnicę i odmawiamy „Ojcze nasz”, dziesięć „Zdrowaś Maryjo” i jedno „Chwała Ojcu”. I tak
kolejno wszystkie pięć tajemnic: Część Radosna; Część Świetlista (Światła); Część Bolesna;  Część Chwalebna.
Generalni przyjmuje się, że każda część Różańca powinna być odmawiana w innym dniu. Tak więc nie jest konieczne
odmawianie Pełnej Modlitwy w ciągu jednego dnia, czy za jednym razem. Wystarczy odmówić jedną część czyli
jeden „sznur” różańca. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, aby raz dziennie odmówić Pełną Modlitwę Różańcową.
Jeśli jednak chcesz odmówić jeden sznur różańca w ciągu dnia, to postaraj się stosować zasadę:
RADOSNA – Poniedziałek i Sobota
ŚWIATŁA – Czwartek
BOLESNA – Wtorek i Piątek
CHWALEBNA – Środa i Niedziela

Dość często części Różańca nazywa się Tajemnicami – co jest też prawidłowe. My jednak dla ułatwienia i
łatwiejszego zapamiętania używamy formuły części różańca. Każda z czterech części Pełnej Modlitwy Różańcowej
składa się z 5 Tajemnic.

 

 


RÓŻANIEC DO MATKI BOŻEJ MIŁOSIERDZIA

 

„Witaj Królowo, Matko Miłosierdzia,
życie słodyczy i nadziejo nasza witaj.
Do Ciebie wołamy wygnańcy, synowie Ewy;
do Ciebie wzdychamy jęcząc i płacząc na tym łez padole.
Przeto Orędowniczko nasza, one miłosierne oczy na nas zwróć,
a Jezusa, błogosławiony owoc żywota Twojego po tym wygnaniu nam okaż.
O łaskawa, o litościwa, o słodka Panno Maryjo.” 

CZĘŚĆ RADOSNA

1. Zwiastowanie Maryi, iż jest Matką Syna Bożego.

 

 

 

„Duch św. zstąpi na Ciebie i moc najwyższego osłoni Cię. Dlatego też
Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym” (Łk.1,35).
Cały świat zastygł przy Twoich ustach wyczekując ufnego „fiat”…
„Maryjo, dotrzymał Bóg swego słowa, Ty w sobie Je nosi, bo Ten co włada
wszechświatem, w Twym czystym łonie spoczywa” (por. hymn brewiarzowy)
Najmilsza Matko, dziękuję Ci za Twoje „tak” – ono przyniosło ludziom
Zbawiciela świata.

2. Nawiedzenie świętej Elżbiety.

 

 

 

” A skądże mi to, że matka mojego Pana przychodzi do mnie?” (Łk. 1,43)
Maryjo, cała jesteś przepełniona miłością; Zawsze pojawiasz się tam,
gdzie inni wyczekują pomocy. Przenikasz swym wejrzeniem wnętrze każdego
człowieka, który znajduje się w potrzebie – a czynisz to z wielkim
miłosierdziem, które uczy nas służebnego działania i wrażliwości serca
na potrzeby innych.

3. Narodzenie Pana Jezusa.

 

 

 

„Przebudź się człowiecze, dla ciebie, powtarzam, dla ciebie – Bóg stał
się człowiekiem!” (św. Augustyn)
Tak długo wyczekiwany przez ludzkość Bóg – nadszedł. Lecz nie
w majestacie, jak się spodziewano tylko w skrajnym ubóstwie…
Z miłosierdzia ku ludziom słowo stało się Ciałem, a Ty Maryjo Drogą, po
której na ziemię zstąpiła Miłość. Naucz nas zawierzenia Miłości Bożej.

4. Ofiarowanie Jezusa w świątyni.

 

 

 

„Matka szczęśliwa niesie w swych ramionach, Boga zakrytego pod zasłoną
ciała; w czystych objęciach tuli swoje dziecię, które jest w pełni
Bogiem
i człowiekiem” (hymn brewiarzowy)
Wielkie szczęście dotknęło Cię Matko – nie zatrzymujesz go jednak dla
siebie. W całości należysz do Boga i Jemu oddajesz wszystko co
najcenniejsze. Całkowicie zdana na Jego łaskę – oddajesz Bogu Jezusa.

5. Odnalezienie Pana Jezusa wśród uczonych w świątyni.

 

 

 

Służebnico Pokorna, nadludzko zatroskana o Syna, nieustannie czuwająca
nad Nim jako największym darem ludzkości. Struchlało zatrwożone serce
Matki na fakt zniknięcia Syna. „Czy nie wiedzieliście, że powinienem być
w tym, co należy do Mojego Ojca?” (Łk. 2,49)
Ufnym milczeniem osłaniasz to czego zrozumieć teraz nie potrafisz…
Uproś mi zapał i zatroskanie o sprawy Boże na wzór Twojego zatroskania
o zaginionego Syna.

 

CZĘŚĆ ŚWIETLISTA (ŚWIATŁA)

1. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie.

 

 

 

„Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie”. Boże, dla
własnego Syna otworzyłeś nie tylko niebiosa – ale gdy podjął się misji
mającej zbawić ludzkość, dałeś Mu jako oparcie kochającą, ziemską Matkę
z szeroko otwartym sercem. Pełna słodyczy towarzyszyła Ci w zbawczych
wydarzeniach – dziś jest obecna przy każdym z nas z pomocnie wyciągniętą
dłonią.

2. Objawienie siebie na weselu w Kanie.

 

 

 

Maryjo jakże aktywnie jesteś tu obecna. Syn przemienia wodę w wino –
objawia swoją Boskość pośród ludzi, którzy zatroskani biegną do Ciebie
nie wiedząc co się dzieje. Ty jedna wiesz jak się zachować i odważnie, z
całą pewnością uspokajasz weselnych gości słowami: „zróbcie wszystko
cokolwiek wam powie” (J 2,5)

3. Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia.

 

 

 

Panie Jezu obrałeś sobie Maryję na doskonałe narzędzie w jednaniu ze
sobą grzesznych ludzi. To Ona właśnie dopełnia Twoje dzieło i kruszy
serca grzeszników; w niej Twoje słowa i Twoje pragnienia przemieniają się
w czyny miłości. Matczyną troską ogarnia zabłąkane dusze i z radością
przyprowadza je do zdrojów Twojej miłości. Matko Dobroci, dziękuję Ci za
Twoją obecność w moim życiu.

4. Przemienienie na Górze Tabor.

 

 

 

Przyjazne, pełne miłości obcowanie z Bogiem przemienia, daje siłę do
ujawnienia się tego co od Boga pochodzi. Milcząca Oblubienico Bożego
Baranka, nakłoń maje serce do naśladowania Twoich cnót – pragnę, by Bóg
za Twoją przyczyną przemieniał mnie w Siebie.

 

5. Ustanowienie Eucharystii

 

 

 

„Miłosierdzie Jego z pokolenia na pokolenie”…. Bóg okazał ludziom
wielkie miłosierdzie pozostając z nami pod postacią chleba. Tylko ten
kto doświadczył Bożego miłosierdzia potrafi dzielić się miłosierdziem z
innymi. Zwiastunko Bożego Miłosierdzia w Tobie widzimy niedościgniony
wzór dzielenia się darami otrzymanymi od Pana. Bóg pozostał z nami
w Eucharystii, Ty pozostań z nami w łasce miłosierdzia.

 

CZĘŚĆ BOLESNA

1. Modlitwa Pana Jezusa w Ogrodzie Oliwnym.

 

 

 

„Potem udał się na Górę Oliwną, upadł na kolana i modlił się; pogrążony
w udręce jeszcze usilniej modlił się – a Jego pot był jak gęste krople krwi,
sączące się na ziemię… Ojcze nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie”(Łk 22,39-45)
Delikatna miłość Matki usuwa się na drugi plan, ponieważ wypełnia się czas,
w którym Ojciec przez Syna niesie światu zbawienie – objawia światu swoje miłosierdzie.

2. Biczowanie Pana Jezusa.

 

 

 

„Popatrz się duszo jak cię Bóg miłuje” (Gorzkie żale)
cichy Baranek, okrutnie biczowany – dla ciebie zeplwany…
Maryjo, Bóg upodobał sobie w Tobie, dlatego od samego początku zanurzył
Cię w zdroju swych niewyczerpanych łask. Wiedząc jak wiele otrzymałaś
z Jego dobrotliwej ręki – sama patrząc na cierpienie Syna, litościwie
spoglądasz na nas ludzi zadających Mu cierpienie, patrzysz pełna
przebaczenia i miłosierdzia.

3. Ukoronowanie koroną z cierni.

 

 

 

„Wtedy żołnierze namiestnika, uplótłszy wieniec z ciernia włożyli Mu na
głowę, a do prawej ręki dali Mu trzcinę, przy tym pluli na niego,
szydzili, brali trzcinę i bili Go po głowie mówiąc:
Witaj królu Żydowski” (Mt. 27,27)
Matko uczestniczysz w cierpieniach Jezusa. Ból tryska z Twojego serca;
to kielich goryczy wypełnia się po brzegi… bez wahania Jezus wypija go
do dna… Nadeszła godzina… „miej miłosierdzie dla nas i całego świata”…

4. Dźwiganie krzyża przez Pana Jezusa.

 

 

 

„Jezus z drżeniem bierze krzyż w ramiona, usty całuje, chociaż na nim
skona. Lecz swoją śmiercią imię Ojca wsławi, a ludzi zbawi” (Pieśń)
Przebaczająca Matko, to Ty właśnie byłaś obecna na drodze wiodącej na Golgotę….
Milczą Twe usta a serce mówi: „Popatrz jestem służebnicą Pańską, niech
mi się stanie wg słowa Twego”. To właśnie jest poddanie się woli Bożej.
Zamilkłaś Matko Dobroci, pochylając czoło nad tajemnicą lecz pełna
ufności wpatrujesz się w cierpiące Oblicze Jezusa.

5.Śmierć na krzyżu.

 

 

 

„Ziemia się zatrzęsła – wszystko się spełniło”
Ciało Jezusa zdjęte z krzyża spoczęło w ramionach Maryi, która głęboko
przeżywała śmierć Syna. Ty patrzyłaś jak żołnierz otwiera Bok Bożego
Miłosierdzia – z niego popłynęły łaski na świat cały. Proszę zaprowadź
mnie pod krzyż i naucz przy nim trwać po sam koniec – by z Jezusem
powiedzieć „wykonało się”.

CZĘŚĆ CHWALEBNA

1. Zmartwychwstanie Pana Jezusa.

 

 

 

Matko Przebaczająca, Twoje serce przeszyte mieczem boleści dziś
w tajemnicy Zmartwychwstania Syna napełnia się radością doświadczenia
nowego wymiaru życia, do którego zmierza każdy z nas. Wzbudzaj w nas
pragnienie nieba i pośród ziemskich dróg prowadź na spotkanie z Jezusem Uwielbionym.

2. Wniebowstąpienie Pana Jezusa.

 

 

 

Bóg nie wyczerpuje się w swoim miłosierdziu lecz pomnaża je również
przez Twoją Osobę Maryjo. Poprzez Ciebie udziela nam niezliczonych łask.
Wskaż jak odradzać się dla Niego w naszym ziemskim życiu.

3. Zesłanie Ducha Świętego.

 

 

 

Matko, przeobfita łaska wylała się na Ciebie przez Ducha św. już u
początku Twojego ziemskiego życia, a Ty w pokorze i wdzięczności serca
zauważasz swą małość przy Bożej wielkości. Stałaś się przedmiotem
upodobania Bożego i dlatego On powierzył Ci opiekę nad swoim Synem od
narodzin w ubogiej stajence po konanie na krzyżu. Tak jak z miłości
zawsze byłaś blisko Syna, prosimy bądź blisko nas odsłaniając przed nami
świat swojego miłosierdzia.

4. Wniebowzięcie Maryi.

 

 

 

Maryjo, Bóg wziął Cię do nieba z czystym sercem i nieskalaną duszą,
pełną dobroci, miłosierdzia i ciepła. Mimo tak wielkiego zaszczytu nie
opuściłaś grzesznego człowieka, lecz nadal pochylasz się nad nim i jego
słabością – zawsze gotowa wstawić się. Dziękuję Ci za to najczulsza Matko.

5. Ukoronowanie Maryi na Królową Nieba i Ziemi.

 

 

 

Matko, Twoja pokora, uniżenie i całkowite zawierzenie Bogu wyniosło Cię
do godności Królowej Nieba. Zaszczytne tytuły nie przemieniły Twojej natury.
Nadal pozostajesz cicha, wierna i całkowicie oddana Bogu.
Służysz Mu nadal kierując ludzi ku Bożemu Majestatowi,
nie zatrzymując ich wzroku na sobie.
„Od śmierci Pana Jezusa Maryja stała się naszą Matką Miłosierdzia,
albowiem wyjednała nam łaski i sprowadza Miłosierdzie Boże na nas”.
Dziękujmy Bogu za zaufanie jakim obdarzył Matkę Swego Syna i za Jej
pokorne „fiat”, które przemieniło świat: „wielbi dusza moja Pana i
raduje się Duch mój w Bogu Zbawicielu moim, bo wejrzał na uniżenie
swojej służebnicy! Wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny,
a Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie!”.

 

 

 

———————-